τρισσάκις

ΜΑ

επίρρ. τρεις φορές («τρισσάκις εὐδαίμων»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρισσός «τριπλός» + επιρρμ. κατάλ. -(ά)κις* (πρβλ. πολλ-άκις, πυκν-άκις)].